ده ها زن در شورش و آتش سوزی وحشتناک زندان هندوراس جان خود را از دست می دهند:

تگوسیگلپا، هندوراس – شورش وحشتناکی در زندان زنان در هندوراس در روز سه‌شنبه منجر به کشته شدن حداقل 41 زن شد که بیشتر آنها در آتش سوختند، در خشونت‌هایی که رئیس‌جمهور این کشور باندهای خیابانی “مارا” را که اغلب قدرت گسترده‌ای در داخل زندان‌ها دارند، مقصر دانست.

یوری مورا، سخنگوی آژانس تحقیقات پلیس ملی هندوراس گفت که 26 نفر از قربانیان در آتش سوختند و بقیه در زندانی در تامارا، در 50 کیلومتری شمال غرب تگوسیگالپا پایتخت هندوراس مورد اصابت گلوله یا ضربات چاقو قرار گرفتند. . حداقل هفت زندانی در بیمارستان تگوسیگالپا تحت درمان بودند.

مورا گفت: «تیم های پزشکی قانونی که در حال بیرون آوردن اجساد هستند تأیید می کنند که 41 نفر را شمارش کرده اند.

کلیپ های ویدئویی که توسط دولت از داخل زندان به نمایش درآمد، چندین تپانچه و انبوهی از قمه و سایر سلاح های تیغه دار را نشان می داد که پس از شورش پیدا شد.

شیومارا کاسترو، رئیس جمهور هندوراس، گفت که این شورش “توسط مارا با آگاهی و رضایت مقامات امنیتی برنامه ریزی شده بود.”

“من تصمیم دارم اقدامات شدیدی انجام دهم!” کاسترو در حساب های اجتماعی خود نوشت.

بنا بر گزارش ها، زندانیان متعلق به باند ترسناک باریو 18 به یک سلول هجوم بردند و به دیگر زندانیان تیراندازی کردند یا آنها را به آتش کشیدند.

بستگان منتظر اخباری در مورد زندانیان جمع شده در بیرون سردخانه در تگوسیگالپا. آنها تأیید کردند که زندانیان در زندان به آنها گفته اند که در ترس از باند باریو 18 زندگی می کنند.

Johanna Paola Soriano Euceda منتظر اخباری در مورد مادرش Maribel Euceda و خواهرش Karla Soriano بود. هر دو به اتهام قاچاق مواد مخدر محاکمه می شدند، اما در همان منطقه زندانیان محکوم به سر می بردند.

سوریانو اوسدا گفت که آنها روز یکشنبه به او گفته اند که “آنها (اعضای باریو 18) از کنترل خارج شده اند، آنها همیشه با آنها درگیر بودند. این آخرین باری بود که ما صحبت کردیم.”

گروه دیگری متشکل از ده‌ها نفر از بستگان مضطرب و عصبانی بیرون از زندان، واقع در یک منطقه روستایی در حدود 20 مایلی (30 کیلومتری) از پایتخت جمع شدند.

سالومون گارسیا، که دخترش زندانی این مرکز است، گفت: «ما در اینجا داریم از درد، از درد می میریم… ما هیچ اطلاعاتی نداریم.

آزوسنا مارتینز که دخترش نیز در زندان نگهداری می‌شود، گفت: “تعداد زیادی کشته شده‌اند، در حال حاضر 41 نفر. ما نمی‌دانیم که آیا بستگان ما نیز در آنجا هستند، مرده‌اند.”

جولیسا ویلانووا، رئیس سیستم زندان کشور، پیشنهاد داد که شورش به دلیل تلاش‌های اخیر مقامات برای سرکوب فعالیت‌های غیرقانونی در داخل زندان‌ها آغاز شده و خشونت روز سه‌شنبه را واکنشی به اقدامات «ما علیه جنایات سازمان‌یافته» خواند.

ویلانووا در یک سخنرانی تلویزیونی پس از شورش گفت: «ما عقب نشینی نمی کنیم.

باندها کنترل گسترده ای در داخل زندان های کشور دارند، جایی که زندانیان اغلب قوانین خود را تعیین می کنند و کالاهای ممنوعه می فروشند.

آنها همچنین ظاهراً قادر به قاچاق اسلحه و سلاح های دیگر بودند که مشکلی تکراری در زندان های هندوراس است.

خواکین مجیا، کارشناس حقوق بشر هندوراسی، گفت: «موضوع جلوگیری از قاچاق مواد مخدر، نارنجک و سلاح گرم است. اتفاقات امروز نشان می دهد که آنها نتوانسته اند این کار را انجام دهند.»

به نظر می رسد این شورش بدترین تراژدی در یک بازداشتگاه زنان در آمریکای مرکزی از سال 2017 است، زمانی که دختران در یک پناهگاه برای جوانان مشکل دار در گواتمالا تشک ها را در اعتراض به تجاوز جنسی و سایر بدرفتاری ها در این موسسه به شدت شلوغ آتش زدند. دود و آتش ناشی از آن 41 دختر را کشت.

بدترین فاجعه زندان در قرن اخیر نیز در هندوراس رخ داد، در سال 2012 در ندامتگاه کومایاگوا، جایی که 361 زندانی در آتش سوزی احتمالاً ناشی از کبریت، سیگار یا شعله باز دیگر جان خود را از دست دادند.

شورش روز سه‌شنبه ممکن است فشار بر هندوراس را برای تقلید از زندان‌های بدون تساهل شدید و بدون امتیازی که در کشور همسایه السالوادور توسط نایب بوکله، رئیس‌جمهور السالوادور ایجاد شده است، افزایش دهد. در حالی که سرکوب باندها در السالوادور منجر به نقض حقوق بشر شده است، اما در کشوری که مدت ها توسط باندهای خیابانی وحشت زده شده بود، محبوبیت بسیار زیادی پیدا کرده است.