دین در زندگی بسیاری از آمریکایی ها اهمیت کمتری دارد:


بر اساس گزارش جدید مؤسسه تحقیقات دینی عمومی، تنها 16 درصد از آمریکایی‌هایی که مورد بررسی قرار گرفتند، گفتند که دین مهمترین چیز در زندگی آنهاست.

مری اسمیت/گتی ایماژ


مخفی کردن عنوان

تغییر عنوان

مری اسمیت/گتی ایماژ


بر اساس گزارش جدید مؤسسه تحقیقات دینی عمومی، تنها 16 درصد از آمریکایی‌هایی که مورد بررسی قرار گرفتند، گفتند که دین مهمترین چیز در زندگی آنهاست.

مری اسمیت/گتی ایماژ

اهمیت مذهب در زندگی آمریکایی ها رو به کاهش است.

با این حال، برای افرادی که هنوز در مراسم مذهبی شرکت می کنند، می گویند که نسبت به آینده عبادتگاه خود خوشبین هستند. اینها از جمله یافته های یک گزارش جدید از موسسه تحقیقات دین عمومی (PRRI) است.

بر اساس مطالعه PRRI، تنها 16 درصد از آمریکایی های مورد بررسی گفتند که مذهب مهمترین چیز در زندگی آنها است، که نسبت به یک دهه قبل 20 درصد کاهش یافته است.

ملیسا دکمن، مدیر عامل موسسه تحقیقات دین عمومی، می گوید که این داده ها نشان دهنده روند دیگری در زندگی مذهبی آمریکاست. او می‌گوید: «آمریکایی‌ها به‌طور فزاینده‌ای در حال تبدیل شدن به عدم وابستگی مذهبی هستند.»

به گفته دکمن، برای کاتولیک ها و پروتستان های اصلی، اهمیت مذهب در دهه گذشته تا حدودی کاهش یافته است. این افت به همان اندازه تند نیست، اما زمانی که توسط سایر آمارهای جمعیتی تجزیه می شود. به عنوان مثال، 38 درصد از پروتستان های سیاه پوست و 42 درصد از پروتستان های انجیلی سفید پوست می گویند که مذهب مهم ترین است.

دکمن تعجب نمی کند که برجستگی مذهبی در میان آن گروه ها بالاتر است. او می گوید: «اما مطمئناً کمتر از 50 درصد است. “و این تغییری نسبت به یافته‌های شاید دهه‌های قبل است.”

این گزارش با عنوان «مذهب و جماعت در زمان تحولات اجتماعی» بیش از 6600 بزرگسال از 50 ایالت را مورد بررسی قرار داد. علیرغم شکاف عمیق سیاسی در ایالات متحده، اکثریت کلیساها – 56٪ – معتقد نیستند که کلیسای خودشان نسبت به پنج سال پیش از نظر سیاسی بیشتر تقسیم شده است.

دکمن می‌گوید که این می‌تواند به دلیل دسته‌بندی‌هایی باشد که قبلاً انجام شده است: مردم تمایل دارند با جماعت‌هایی که با اعتقادات سیاسی آنها همسو هستند، ارتباط برقرار کنند، تا حدی برای جلوگیری از درگیری‌هایی که در جامعه گسترده‌تر تجربه می‌کنند.

این تحقیق همچنین نشان می‌دهد که پروتستان‌های سیاه تنها گروه مسیحی هستند که اکثریت – 63٪ – معتقدند که جماعات باید درگیر مسائل اجتماعی شوند، حتی اگر انجام این کار به معنای داشتن مکالمات دشوار باشد.

دکمن می گوید که این درصد نسبتاً بالاتر احتمالاً به دلیل ارتباط تاریخی بین کلیساهای سیاه پوست و جنبش حقوق مدنی است. او می‌گوید: «و بنابراین، کلیساهای سیاه‌پوست برای انجام این گفتگوها در تخته‌های خود بازتر هستند.»

دکمن جنبش عدالت نژادی در چند سال گذشته را به عنوان تقویت کننده عزم برخی از جماعت ها برای موعظه “زندگی سیاه پوستان مهم است” می داند، حتی اگر باعث ناراحتی برخی از مردم شود. این پیام مدت‌هاست که از منبرهای بسیاری از جماعت‌های عمدتاً سیاه‌پوست شنیده می‌شود.

PRRI دریافت که جماعت مسیحی هنوز هم عمدتاً از نظر نژادی جدا هستند. اگرچه ایالات متحده به عنوان یک کل از نظر نژادی و قومی متنوع تر می شود، اکثریت قریب به اتفاق کلیساهای مسیحی گزارش می دهند که جماعت آنها “بیشتر تک نژادی” هستند. ۸۰ درصد از پروتستان‌های اصلی سفیدپوست، مانند اسقفی‌ها و پرسبیتریان، می‌گویند که کلیساهایشان عمدتاً سفیدپوست هستند. همین امر در مورد 77 درصد کاتولیک های سفیدپوست و 75 درصد از پروتستان های انجیلی سفیدپوست صدق می کند.

این تحقیق همچنین نشان داد که آمریکایی های مذهبی در حال حرکت هستند.

24 درصد از پاسخ دهندگان گفتند که قبلاً از سنت مذهبی متفاوتی با سنت فعلی پیروی می کردند و عمدتاً مسیحیت یا مذهب را به طور کلی ترک کردند. این رقم نسبت به چند سال پیش به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. در سال 2021، تنها 16 درصد گفتند که دین خود را تغییر داده اند.

در میان کسانی که دین خود را ترک کرده اند، بیش از یک سوم می گویند که قبلاً کاتولیک بوده اند.

بر اساس این مطالعه، مشارکت در عبادتگاه ها همچنان رو به کاهش است. 28 درصد از پاسخ دهندگان گفتند که «به ندرت» در مراسم مذهبی شرکت می کنند و 29 درصد از پاسخ دهندگان گفتند که «هرگز» در مراسم مذهبی شرکت نمی کنند. یک دهه پیش، این ارقام به ترتیب 22 درصد و 21 درصد بودند.

به نظر می رسد همه گیری COVID-19 روند بزرگ تری را تحت تأثیر قرار داده است. در سال 2019، 19 درصد از آمریکایی ها گفتند که هفته ای یک بار در مراسم مذهبی شرکت می کنند. این درصد اکنون به 16 درصد کاهش یافته است که به صورت هفتگی شرکت می کنند و 13 درصد می گویند که «چند بار در سال» شرکت می کنند.

با این حال، علیرغم روندهای نزولی در حضور کلی کلیسا، PRRI دریافت که آنهایی که هنوز می روند خوشحال هستند. هشت و دو درصد می گویند که نسبت به آینده کلیسای خود خوش بین هستند.