بارش شهابی لیرید در حال اوج گیری است. در اینجا نحوه لذت بردن از آن با یک ماه روشن آمده است:


یک گلوله آتشین لئونید در طول طوفان سال 1966 در آسمان رایت وود، کالیفرنیا نشان داده شده است.

ناسا/گتی ایماژ


مخفی کردن عنوان

تغییر عنوان

ناسا/گتی ایماژ


یک گلوله آتشین لئونید در طول طوفان سال 1966 در آسمان رایت وود، کالیفرنیا نشان داده شده است.

ناسا/گتی ایماژ

ستارگان می توانند به زودی برای تماشای یکی از قدیمی ترین بارش های شهابی شناخته شده آماده شوند – آنها فقط باید کمی تاریکی را از یک ماه تقریبا کامل پیدا کنند.

بر اساس گزارش انجمن شهاب‌سنگ آمریکا، بارش شهابی لیریدز تا 29 آوریل فعال است و پیش‌بینی می‌شود که در طول شب از یکشنبه تا دوشنبه به اوج خود برسد. این گروه می‌گوید این بهترین حالت در نیمکره شمالی است.

با حرکت لیرا، صورت فلکی که رگبار از آن تابش می‌کند و نام خود را می‌گیرد، نماها در طول شب تغییر می‌کنند. AMS می‌گوید Lyra هنگام سحر در بلندی آویزان است تا زمان بهتری برای مشاهده باشد.

ماه تقریباً کامل در آخر هفته، دیدن بارش شهابی را دشوارتر می کند، اما بینندگان همچنان می توانند برخی از آنها را ببینند، و همیشه کمک می کند تا آسمانی که به آن نگاه می کنید تا حد امکان تاریک شود. وب‌سایت نجوم EarthSky توصیه می‌کند مانند بسیاری از ستارگان از نورهای شهر اجتناب کنید، اما همچنین پیشنهاد می‌کند مکانی را پیدا کنید که بتوان ماه را از دید مسدود کرد، مانند سایه‌های کوه یا زیر درختان.

ناظران شهاب سنگ باید برای گرم ماندن و دراز کشیدن آماده شوند. ناسا توصیه می کند که دراز بکشید و پاهای خود را به سمت شرق دراز بکشید و 30 دقیقه زمان بگذارید تا چشمان شما با تاریکی سازگار شوند. طرفداران عکاسی به سرعت شاتر آهسته تر، ایزوی بالاتر و پایداری سه پایه برای گرفتن ستاره های در حال تیراندازی نیاز دارند.

به گفته ناسا، در حالی که بعید است قطارهای درخشانی را از سفر Lyrids در جو زمین ببینیم، اما می‌توانیم مراقب فلاش‌های درخشانی به نام گلوله‌های آتشین باشیم.

گوی های آتشین از سیاره زهره درخشان ترند. ناسا بیش از دوازده دوربین در سراسر کشور برای ضبط آنها راه اندازی کرده است. آژانس می گوید این داده ها به آنها کمک می کند تا اشیاء شناور در فضای نزدیک زمین را بهتر درک کنند و برای طراحان فضاپیما مهم است.

اولین مشاهده ثبت شده از Lyrids از مردم چین بیش از 2700 سال پیش بود. بارش شهابی زمانی اتفاق می‌افتد که زمین از میان دنباله‌های غبار و زباله‌هایی که دنباله‌دارها و سیارک‌ها به دور خورشید می‌آیند می‌گذرد. Lyrids از دنباله دنباله دار C/1861 G1 Thatcher می آید که توسط ستاره شناس آماتور AE تاچر در سال 1861 کشف شد.

در حالی که زمین هر ساله از مسیر دنباله دار عبور می کند، بیش از 400 سال طول می کشد تا دنباله دار تاچر به دور خورشید بچرخد. آخرین باری که به نزدیکترین نقطه خود به خورشید رسید در سالی بود که کشف شد.

بر اساس گزارش AMS، بارش شهابی بعدی برای زمین، Eta Aquariids است که در اوایل ماه مه از مناطق استوایی جنوبی بهتر دیده می شود. نفر بعدی که مردم آمریکای شمالی می توانند به خوبی ببینند آلفا Capricornids در پایان ماه جولای است. آن وقت ماه تاریک تر می شود.