4 کودکی که به مدت 40 روز در جنگل کلمبیا زنده ماندند، با آشکار شدن جزئیات بهبود می یابند:

بوگوتا، کلمبیا – چهار کودک بومی که پس از سقوط هواپیمایشان 40 روز در جنگل‌های آمازون زنده ماندند، روز یکشنبه در بیمارستانی نظامی در کلمبیا در حال نقاهت بودند، زیرا جزئیات جدیدی از داستان دلخراش آنها در کشوری آشکار شد که هنوز در حماسه‌شان مسحور شده است.

انتظار می رود این کودکان 13، 9 و 4 ساله و 11 ماهه پس از نجات روز جمعه حداقل دو هفته در بیمارستانی بمانند که تحت درمان قرار می گیرند، اما برخی از آنها در حال حاضر صحبت می کنند و می خواهند بیشتر از دراز کشیدن روی تخت انجام دهند. به گفته اعضای خانواده

مانوئل رانوکه، پدر دو فرزند کوچکتر، یکشنبه به خبرنگاران بیرون از بیمارستان گفت که بزرگ‌ترین چهار کودک زنده‌مانده – لزلی جاکوبومبایر موکوتوی 13 ساله – به او گفت که مادرشان حدود چهار روز پس از سقوط هواپیما در ماه مه زنده بوده است. 1 در جنگل کلمبیا.

رانوک گفت قبل از مرگ مادر احتمالاً به آنها می گفت: “بروید”، ظاهراً از آنها خواسته بود که برای زنده ماندن، محل خرابه را ترک کنند. او جزئیات بیشتری ارائه نکرد.

فیدنسیو والنسیا، عموی یک کودک، به رسانه Noticias Caracol گفت که کودکان شروع به صحبت کردند و یکی از آنها گفت که برای محافظت از خود در یک منطقه جنگلی پر از مار، حیوانات و پشه در تنه درختان پنهان شده اند. گفت خسته شده اند.

او پس از بازدید از آنها در بیمارستان نظامی در بوگوتا، کلمبیا، گفت: “آنها حداقل در حال حاضر غذا می خورند، کمی، اما دارند غذا می خورند.” یک روز پیش از آن، ایوان ولاسکس، وزیر دفاع گفته بود که کودکان در حال آبگیری مجدد هستند و هنوز نمی توانند غذا بخورند.

این کودکان با مادرشان از روستای آراراکوارا در آمازون به سمت سن خوزه دل گواویار در حال حرکت بودند که هواپیما سقوط کرد.

هواپیمای تک موتوره سسنا حامل سه بزرگسال و چهار کودک بود که خلبان به دلیل نقص موتور اعلام وضعیت اضطراری کرد. هواپیمای کوچک مدت کوتاهی بعد از رادار سقوط کرد و جستجو برای بازماندگان آغاز شد.

دایرو جوونال موکوتوی، عموی دیگر، به رسانه های محلی گفت که یکی از بچه ها می گوید می خواهد راه رفتن را شروع کند.

موکوتوی گفت: “عمو، من کفش می خواهم، می خواهم راه بروم، اما پاهایم درد می کند.”

او گفت: «تنها چیزی که به بچه گفتم این بود که وقتی خوب شدی، ما فوتبال بازی می‌کنیم.»

بچه ها با آرد و دانه های کاساوا زنده ماندند

مقامات و اعضای خانواده گفته‌اند که این کودکان از خوردن آرد و دانه‌های کاساوا جان سالم به در برده‌اند و آشنایی با میوه‌های جنگل‌های بارانی نیز کلید بقای آنها بوده است. بچه ها اعضای گروه بومی Huitoto هستند.

پس از نجات در روز جمعه، کودکان با هلیکوپتر به بوگوتا و سپس به بیمارستان نظامی منتقل شدند، جایی که رئیس جمهور گوستاوو پترو، مقامات دولتی و نظامی و همچنین اعضای خانواده روز شنبه با کودکان دیدار کردند.

ویدئویی از نیروی هوایی که روز جمعه منتشر شد، هلیکوپتری را نشان داد که از خطوط برای بالا کشیدن جوانان استفاده می‌کند، زیرا نمی‌توانست در جنگل بارانی انبوهی که در آن پیدا شده‌اند فرود بیاید. ارتش روز جمعه تصاویری را در توییتر منتشر کرد که نشان می داد گروهی از سربازان و داوطلبان با کودکانی که در پتوهای حرارتی پیچیده شده بودند، عکس می گیرند. یکی از سربازان بطری را به لب های کوچک ترین کودک گرفت.

ژنرال پدرو سانچز، که مسئولیت عملیات نجات را بر عهده داشت، گفت که این کودکان در 5 کیلومتری محل سقوط در یک جنگل کوچک پیدا شدند. او گفت که تیم های نجات چند بار از فاصله 20 تا 50 متری (66 تا 164 فوتی) جایی که بچه ها پیدا شده بودند عبور کرده بودند اما آنها را از دست داده بودند.

دو هفته پس از سقوط، در 16 مه، یک تیم جست‌وجو هواپیما را در قسمت انبوهی از جنگل‌های بارانی پیدا کردند و جسد سه بزرگسال را که در هواپیما بودند، پیدا کردند، اما بچه‌های کوچک جایی پیدا نشدند.

سربازان سوار بر هلیکوپتر جعبه‌های غذا را به داخل جنگل می‌ریزند، به این امید که به حفظ بچه‌ها کمک کند. هواپیماهایی که بر فراز منطقه پرواز می کردند برای کمک به خدمه جستجو در زمین در شب، شعله های آتش شلیک کردند و امدادگران از بلندگوهایی استفاده کردند که پیام ضبط شده توسط مادربزرگ خواهر و برادر را که به آنها می گفت در یک مکان بمانند، منفجر کردند.

ارتش کلمبیا 150 سرباز را با سگ به منطقه فرستاد، جایی که مه و شاخ و برگ ضخیم دید را به شدت محدود کرد. ده ها داوطلب از قبایل بومی نیز به جستجو پیوستند.

رانوک، پدر کوچک‌ترین بچه‌ها، گفت: نجات نشان می‌دهد که چگونه به‌عنوان یک «جمعیت بومی» برای جستجو در وسط جنگل آموزش دیده‌ایم.

او افزود: ما به دنیا ثابت کردیم که هواپیما را پیدا کردیم… بچه ها را پیدا کردیم.

دولت کلمبیا که در تلاش برای پایان دادن به درگیری های داخلی در این کشور است، کار مشترک ارتش و جوامع بومی برای یافتن این کودکان را برجسته کرده است.