محمود حمس/ خبرگزاری فرانسه از طریق گتی ایماژ
از زمان آغاز درگیری اسرائیل و حماس در ماه اکتبر، فید اینستاگرام من پر از ویدئوها و عکسهای خشونتآمیز و دلخراش شده است: یک مادر فلسطینی بر روی جسد فرزندش که در حمله هوایی اسرائیل کشته شده، خمیده شده است. دست خون آلود نوزادی که از زیر آوار دراز شده است. یک مادر اسرائیلی در تعجب است که آیا دو دختر کوچکش که توسط گروه شبه نظامی حماس ربوده شده بودند، هنوز زنده هستند یا خیر.
حتی اگر تصاویر عمیقاً ناراحت کننده هستند – گاهی اوقات من را به گریه می اندازند – من احساس کردم که مجبور هستم شاهد جنگ باشم.
در سالهایی که در اخبار کار میکردم، درباره آسیبهای روانی کودکان در اوکراین، پناهندگان روهینگیا در بنگلادش و جنگ داخلی سوریه گزارش دادهام. پوشش مناقشه کنونی بدون وقفه بوده است و برای من سخت تر بوده است که به آن نگاه کنم.
و من متوجه شده ام که اتفاق عجیبی برای من می افتد. حتی وقتی هستم نه وقتی اخبار را تماشا میکنم، احساس تحریکپذیری و اضطراب میکنم، مثل اینکه در حالت آمادهباش هستم. هر وقت با کودک 8 ماهه خودم هستم، پست هایی را که دیده ام، به خصوص کودکان و نوزادان کشته شده دریافت می کنم و نگران امنیت او هستم. چه خبره؟ چگونه می توانم خودم را از این حلقه کابوس بیرون بکشم؟
برای فهمیدن این موضوع، با روانپزشک آرش جوانبخت، مدیر کلینیک تحقیقات استرس، تروما و اضطراب در دانشگاه ایالتی وین تماس گرفتم. او به افرادی مانند پناهندگان و قربانیان شکنجه کمک می کند تا از آسیب های خود عبور کنند. و او یاد گرفته است که چگونه از خود در برابر آسیب های عاطفی شغلش محافظت کند.
او میگوید دور نگاه کردن از درگیریها و بلایای سراسر جهان – ما که این امتیاز را داریم – میتواند احساس بدی داشته باشد، اما به یاد داشته باشید که رنجهای جانشین شما به کسی کمک نمیکند.
او همچنین توضیح میدهد که وقتی به تصاویر گرافیکی نگاه میکنید در مغز و سیستم عصبی شما چه اتفاقی میافتد – و چه کاری میتوانید برای محافظت از سلامت ذهنی خود در حالی که همچنان آگاه و درگیر هستید انجام دهید.
قرار گرفتن مکرر در معرض حوادث آسیب زا می تواند مضر باشد
جوانبخت از واکنش احساسی من به عکس های درگیری غزه و اسرائیل تعجب نکرد. او می گوید: «هر انسانی که این صحنه ها را ببیند، احساس وحشتناکی خواهد داشت.
اما او هشدار می دهد که قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این نوع تصاویر و اخبار می تواند تأثیر منفی بر سلامت روان شما داشته باشد. جوانبخت میگوید: یک مطالعه نشان داد که افرادی که در معرض مستقیم حملات 11 سپتامبر قرار داشتند و زمان زیادی را صرف تماشای پوشش تلویزیونی بیوقفه برجهای در حال فرو ریختن کردند، «نشانههایی از ضربه، افسردگی و اضطراب را نشان دادند.»
مطالعه دیگری نشان داد افرادی که بارها در معرض قرار گرفتن در معرض رسانه ها با بمب گذاری ماراتن بوستون در سال 2013 قرار گرفتند، با استرس شدید مواجه شدند.
جوانبخت می گوید، پس وقتی اخبار جنگ را مصرف می کنید به بدن خود توجه کنید. ما حسگرهای خوبی در درون خود داریم. وقتی احساس ناامیدی و عصبانیت میکنید و زمانی که احساس میکنید اضطراب شما بیش از حد بالا میرود، وقت آن است که متوقف شوید.
او همچنین به من گفت که اگر فردی با یکی از گروههای آسیبدیده همذات پنداری کند، ممکن است در برابر تصاویر آسیبزا آسیبپذیرتر باشد.
بنابراین، او توضیح می دهد که تصاویر نوزادان کشته شده در جنگ غزه، می تواند برای من ناراحت کننده تر باشد، زیرا من به عنوان مادر یک کودک خردسال بیشتر “ارتباط عاطفی” دارم.
و رنج فلسطینیها میتواند بهویژه نزدیک خانه باشد، زیرا من از خانوادهای عرب و مسلمان هستم.
جوانبخت اضافه می کند که این یک واکنش طبیعی است. “[Humans] برای احساس وابستگی قوی تری به گروه هایی از افرادی که با آنها ارتباط داریم متولد شده اند. ما مردم قبیله ای هستیم.»
تصاویر خشونت آمیز می توانند پاسخ جنگ یا گریز شما را فعال کنند
جوانبخت می گوید تماشای اخبار و تصاویر خشن می تواند سیستم عصبی شما را در حالت جنگ یا گریز قرار دهد. او میگوید: «بخش ناخودآگاه شما، دیدن رنجهای انسانی و کشته شدن یا زخمی شدن افراد است – که به معنای خطر است.
جوانبخت می گوید: در این حالت، هورمون های استرس در بدن شما جریان می یابند، ضربان قلب شما ممکن است تسریع شود و “توجه شما به آنچه می تواند خطرناک باشد معطوف می شود.” او پیشنهاد میکند که میتواند به همین دلیل باشد که من در چند هفته گذشته برای ایمنی نوزادم بسیار نگران بودهام، حتی اگر او در خطر فوری قرار نداشته باشد.
جوانبخت میگوید: اگر هنگام استفاده از رسانههای اجتماعی در این وضعیت ذهنی هستید، میتواند شما را در یک الگوی مضر حبس کند، جوانبخت میگوید: پیمایش بیپایان پستها در جستجوی محتوای منفی.
او میگوید: «مدار ایجاد عادت مغز در سطح خودکار درگیر است. شما این اهرم را برای دوپامین بیشتر میزنید» بارها و بارها.
“از آنجایی که توجه من اکنون به سمت تشخیص تهدید معطوف شده است، حتی اگر تصویر یک توله سگ را ببینم، پیمایش خواهم کرد. [through it quickly] تا زمانی که عکس انفجار بعدی را ببینم.”
عذاب شما به کسی کمک نمی کند
جوانبخت وقتی به این موضوع اشاره کردم که وظیفه دارم فیلم ها و عکس های جنگ را ببینم، حقیقت ناراحت کننده ای را به اشتراک گذاشت: “حالت بدتر شده و در عذابی بیشتر، آن بچه را به زندگی برنمی گردی. این به رنج پایان نمی دهد. در غزه.”
آن احساسی که من باید او اضافه می کند که مصرف این تصاویر «از ناامیدی بیرون می آید». شما “می خواهید کاری انجام دهید اما نمی دانید چه کاری انجام دهید، بنابراین سعی می کنید تا جایی که می توانید رنج بکشید، درست به اندازه آنها.”
جوانبخت میگوید، اما شما «آگاهانه به این درد اضافه کنید، به هیچکس کمک نمیکند».
در سطح عملی، من می دانم که او درست می گوید. اما بخشی از من احساس می کند که درد من نقشی دارد. این به من کمک میکند تا با کسانی که زندگیشان ویران و خراب شده است، همدلی کنم – و به من انگیزه میدهد تا هر کاری که میتوانم برای کمک به آنها انجام دهم.
انرژی خود را به چیزی مثبت هدایت کنید
جوانبخت توضیح می دهد که خشم، ناامیدی، ترس و اضطراب «همه دارای انرژی هستند. “این دفاع ها در درون ما ایجاد شده اند تا ما را برای پاسخ جنگ یا گریز آماده کنند. آنها انرژی ما را تحریک می کنند تا ما را از خطر دور کنند.”
بنابراین او می افزاید: «این انرژی را به چیزی مولد تبدیل کنید». به جای ادامه دادن به تصاویر ناراحت کننده در رسانه های اجتماعی، به راه هایی که می توانید کمک کنید نگاه کنید: داوطلب شوید، کمک مالی کنید یا دیدگاه خود را به مقامات منتخب منتقل کنید.
چگونه استرس خود را کنترل کنیم
جوانبخت راههایی را به اشتراک میگذارد که میتوانید از سلامت روان خود محافظت کنید و در عین حال از آنچه در جنگ رخ میدهد مطلع باشید.
- قرار گرفتن در معرض اخبار و تصاویر ناراحت کننده را کاهش دهید. جوانبخت میگوید: وقتی سرفصلهای مهم روز را خواندید، «پنج تا شش ساعت آینده به اندازهی کافی میدانید»، زیرا اخبار بهصورت چرخهای عمل میکنند. او میگوید: «پیمایش بیشتر به اطلاعات اضافه نمیکند. این فقط برای شما آسیبهای عاطفی ایجاد میکند.
- تمام جوانب داستان را دریابید. می تواند به شما کمک کند دید متعادل تری از بحران داشته باشید. او می گوید: «همه چیز آنقدر قبیله ای شده است که یک طرف ماجرا را کامل به شما نمی گوید. آنچه را که مصرف می کنید کنترل کنید و مطمئن شوید که اخبار خود را از منابع قابل اعتماد دریافت می کنید. اجازه ندهید احساسات شما دستکاری شود و مانند یک ابزار مورد استفاده قرار گیرد.
- توجه خود را تغییر دهید. جوانبخت میگوید: اگر برایتان سخت است که از تماشای این محتوای خشونتآمیز دست بردارید، برنامهای را تماشا کنید یا چیز دیگری که از آن لذت خواهید برد، مانند ورزش، مستند طبیعت یا برنامه غذایی.
- روی روال خود تمرکز کنید. “همان کارهایی را که قبلا انجام می دادید انجام دهید. اجازه ندهید [your feelings about the war] او میگوید سرعت خود را کم کنید. پس وقت خود را با خانواده خود بگذرانید. ورزش کنید. به خصوص تمرینات قلبی و تمرینی با شدت بالا. این یک راه خوب برای از بین بردن استرس و ناامیدی است.”
- توجه کنید که چه احساسی دارید و حمایت دریافت کنید. او میگوید: «وقتی این احساسات به وجود آمد، به آنها رسیدگی کنید. “با افرادی صحبت کنید که شما را درک می کنند و می توانند با شما همدردی کنند – این می تواند کمک کند.” اگر نیاز دارید، از کمک حرفه ای استفاده کنید.
- همه چیز را در چشم انداز نگه دارید. جوانبخت می گوید: «به یاد داشته باشید که در حال حاضر ۷ میلیارد نفر در این دنیا زندگی می کنند و اتفاقات خوبی در حال رخ دادن است. یهودیان و مسلمانانی هستند که مانند انسان های عادی در جاهای دیگر زندگی می کنند.